گچبری تو پر و تو خالی:

این یک اصطلاحی می باشد که برای این نوع از گچبری به کار می رود و تکنیکی از گچبری می باشد که از نظر عمل و تایر با گچبری برجسته کاملا متفاوت می باشد. در این روش طرح تزئینی که قرار است روی یک سطح صاف کنده شود دارای عمق کمی به اندازه ی 2 سانتی متر می باشد تا در عقب، سطحی به موازات سطح جلو تشکیل شود و همچنین خطوط اصلی طرح یا مستقیم و یا با ضربات مایلی که از حیث عمق یکنواخت است، کنده شده و بریده می شود.

گچبری کشته بری:

در ابتدا بر روی محلی که بخواهند بر روی آن کشته بری انجام شود، گچ زبره نیم کش، کشیده خواهد شد و آنگاه بر روی آن گچ نرمه کشیده خواهد شد و پس از آن که این گچ خود را گرفت، آنگاه یک لایه دیگر گچ نرم به قطر 1 تا 2 میلیمتر بر روی آن کشیده می شود و پس از آن که دوباره گچ خود را گرفت که دارای آب زیادتر و نرم تر از لایه زیرین می باشد طرح را روی آن پیاده می کنند. گچبر برای آن که بخواهد، اطراف طرح گچ را خط بندازد، این کار را با استفاده از دم بر انجام می دهد تا به زمینه سفت زیرین برسد.

برای جداسازی قسمت های اضافی از زمینه، از وسیله ای به نام بومخار استفاده می گردد تا طرح کشته بری بدست بیاید. از این شیوه در دوره صفوی بیشتر استفاده میگردیده است.

گچ بری مدل تخمه کن:

یکی از مواد بسیار اصلی که برای تخمه درآوری در گچبری استفاده می شود، گچ سفید و نرم می باشد که در ابتدا بایستی مقداری گچ غربال شده و به درجه ای از نرمی برسد، آنگاه آن را با آب مخلوط نموده و خمیر یکدستی از آن به وجود می آید. پس از آن که خمیری به وجود آمد آن خمیر را در سطح دیوار مالیده و آن را به صورت صاف و یکدست درمیاورند و این زمینه ای می باشد برای انجام عملیات تخمه درآوری.

گچبری به روش تخمه کن به سه روش گوناگون انجام می شود.

نقوش آبرنگی که بر روی گچ زده می شود امکان دارد در اثر مرور زمان فرسوده گردد و همچنین شفافیت خود را از دست بدهد، همچنین امکان کمتر شدن چسبندگی مواد رنگی وجود دارد، لذا امکان آسیب دیدن رنگ در سطح تزئین وجود دارد که شامل ریزش آن و از بین رفتن آن نیز می شود.

اما در نقوش تخمه درآوری با توجه به این که، گچ و رنگ در عمق فرو رفته اند و دوباره به سطح آمده این عوارض مشاهده نمی شود و در هنگام مرمت کاری نیز این کار با اصول بهتری انجام می گردد.

گچبری مدل شیر و شکری:

یکی از گچبری های اصیل و قدیم در دوران اسلام، گچبری شیر و شکری می باشد که دارای فرورفتگی و برجستگی کمی در حدود کم 2 الی 3 میلمتری می باشد.